Cranio is een fysieke, lichaamsgerichte vorm van behandeling die in de Verenigde Staten is ontwikkeld en internationaal wordt toegepast. Craniotherapie, voorheen bekend als craniosacraal therapie, werkt met zachte subtiele technieken, die een diepgaande werking hebben op spanningen die in het bindweefsel zijn opgeslagen. De oorspronkelijke naam van deze therapie is ontleend aan de botstructuren die vanaf de schedel (cranium) tot aan het heiligbeen (sacrum) het centrale zenuwstelsel omgeven. 

Cranio richt zich op de ontspanning van je bindweefsel, dat verbonden is met alle structuren van je lichaam. Het bindweefsel beschermt, steunt en houdt alle onderdelen op hun plaats. Spanning in het bindweefsel kan allerlei oorzaken hebben. Het kan het gevolg zijn van operaties, fysieke trauma’s of ziekten, emotionele overbelasting en stress. 

De spanning vermindert de elasticiteit van het bindweefsel. Daar waar het bindweefsel niet meer soepel kan meebewegen, ontstaan vroeg of laat problemen. De overspanning die het lichaam in zo’n situatie of periode dan ter bescherming heeft opgebouwd blijft vaak bestaan, ook als de beschadigde structuur is hersteld of wanneer de omstandigheden die om deze bescherming vroegen zijn gewijzigd. 

Cranio is gericht op zelfherstel van het lichaam door het bindweefsel in beweging te brengen en het zenuwstelstel tot rust te brengen. Daarnaast biedt cranio ook de mogelijkheid om samen op zoek te gaan naar de achterliggende oorzaken van de klachten. Door zachte handgrepen herinneren we het bindweefsel hoe het kan herstellen. Door plekken van vastgehouden spanning voelbaar te maken en samen op zoek te gaan naar het verhaal dat je lichaam hiermee wil vertellen, kan het weefsel deze spanning weer loslaten en ontstaat er ruimte. Ruimte om te verwerken, te doorbreken, te herstellen, weer grip te krijgen, te ontdekken, nieuwe ervaringen op te doen en weer vrij te bewegen. 

Cranio kun je dus inzetten voor fysieke of psychische klachten en wanneer je persoonlijke inzichten wilt krijgen of diepe pijn wilt verwerken. Het ontwikkelen van meer lichaamsbewustzijn is hierbij een belangrijk uitgangspunt. Dat wil zeggen: ‘aan den lijve ervaren’ wat denkpatronen, herinneringen en overtuigingen met je doen. Vaak wordt veel aandacht besteed aan het behandelen van symptomen. Klachten worden (tijdelijk) weggenomen, maar de oorzaak wordt niet altijd aangepakt. Klachten kunnen dan weer terugkomen; soms op een heel andere plaats in het lichaam.